Galeria zdjęć
Psarski album
Kuchnia
Głowa świętego
ŚWIĘTY KAZIMIERZ W PSARSKIEM
Niniejsze opracowanie jest materiałem opisowym, nie pretenduje do monografii, o figurze Św. Kazimierza posadowionej w Psarskiem w Gminie Pniewy, pow., szamotulski. Przytaczając żywot świętego, ikonografię i rozszerzanie się Jego kultu, w Polsce i na Litwie pragnę przybliżyć postać Królewicza , żeby uwypuklić symbolikę jaką niesie za sobą posadowienie tego świętego, w części Polskie, w której spośród setek figur wotywnych św. Kazimierz nie była najczęstszą postacią. Myślę, że złożyło się na to kilka elementów: imię syna fundatora- to znaczy kogo ojciec dał za patrona swojemu synowi, czas w którym figura została ufundowana- to znaczy święty Kazimierz był przedstawicielem rodu królewskiego i to przedstawiciele, którego Matka łączyła nasz tron ze wszystkimi tronami Europy – co nie było bez znaczenia dla polskich patriotów z okresu zaboru pruskiego. To, że jest to rzeźba fundowana przez właściciela ziemskiego, świadczy jej stylistyka daleka od cech ludowych. Wszystkie te powyższe budują opowieść o figurze, która choć bardzo wiarygodna nie może pretendować do udowodnionego źródłowo opracowania historycznego. Nie znalazłam żadnych zdjęć z tego okresu, na których byłaby figura, choć zdjeć zebrała sporo z ii poł.19. w. Nie znalazłam żadnych udokumentowanych zapisów dotyczących posadowienia, albo zniszczenia figury. Wszelkie informacje są mają dowody pośrednie. To znaczy oparte są – pamięci starych mieszkańców Psarskiego i lakonicznych zapisów. Tak jak np. informacja o zniszczonych dwóch figurach w Psarskiem i skradzionych przedmiotów z wyposażenia kościoła oraz dzwonów w 1939 i 1940 r., w ankiecie dot. strat wojennych z 1946 , wypełniana przez proboszczów z parafii wielkopolskich. Jednak moje trzyletnie badania wskazują na wiarygodne prawdopodobieństwo zawartych prze ze mnie w opracowaniu informacji . Służyła mi do tego metoda porównawcza, z dokumentami dot. innych pobliskich miejscowości. Wskazówki i informacje zaczerpnięte z przekazów ustnych oraz informacje z publikacji dotyczących życia społecznego wsi wielkopolskiej w 19. w. i podczas hitlerowskiego terroru.
Nawet jeśli popełniłam jakieś nieścisłości, o czym wspominam powyżej – to uważam, że celem tej pracy jest przede wszystkim zachęcenie władz , społeczności miejscowej czy innych aktywistów, do budowy pomnika we wsi Psarskie, który byłby nie tylko odtworzeniem rzeźby, ale miałaby szersze społeczne i historyczne znaczenie. Taką ideę opisuję poniżej w szerokim kontekście
Wanda Niegolewska